Sialendoskopide sepet kullanımının standardizasyonu: On yıllık retrospektif bir çalışma

Obstrüktif tükürük bezi olan on yıllık ardışık bir hasta serisinde obstrüktif sialolitiyazis için sialendoskopide sepet kullanımının standardizasyonunu, lokalizasyonunu, taş değerlendirmesini, boyut tahminini, sepet tipini seçmeyi ve çıkarılmasında yüksek başarı oranı elde etmek için yaklaşım tekniğini seçmeyi (Önden, Yan Yana, Arkadan İleriye) sunuyoruz.

Sialolitiyazis, hem submandibular hem de parotis bezlerinde meydana gelen obstrüktif tükürük bezi hastalığının yaygın bir nedenidir. Tedavi, Sialendoskopi ve taş çıkarma ve darlıklar dahil olmak üzere intraduktal manipülasyonların genişletilmesine izin veren mikro aletlerin (sepetler, teller ve balonlar) piyasaya sürülmesiyle gelişmiştir. Günümüzde, bu obstrüktif durumları etkili bir şekilde tedavi etmek için ana seçenektir ve genel yaşam kalitesinde iyileşmelere yol açar. Bu 10 yıllık retrospektif derlemenin amacı, intraduktal sialolitiyazisin bir Basket cihazı ile başarılı bir şekilde çıkarılmasında yer alan temel adımları standartlaştırmaktır.

Sialolitiyazis nedeniyle obstrüktif submandibular ve parotis bezleri olan ve başarılı bir şekilde çıkarılan bir sepet kullanılarak sialendoskopi yapılan hastaların ardışık on yıllık bir serisi (Ocak / 2014 - Haziran / 2024) analiz edildi. Prosedür standartlara uygun olarak gerçekleştirildi; Tüm girişimler video kaydedildi ve aynı cerrahi ekip tarafından çalışma kanalı, tükürük probları, dilatatörler, taşlar ve dilatasyonlar için farklı sepetler (0.4 mm çapında ve 3, 4 ve 6 telli) ile yarı sert modüler sialendoskop (1.3 mm / 1.7 mm çap) kullanılarak, daha önce bildirilen bazı adımlar kullanılarak gerçekleştirildi.

10 yılda tükürük bezi obstrüktif hastalığı nedeniyle 224 sialendoskopi yaptık, %84.4'ü sialolitiyazis. Sepet ile başarılı sialolit çıkarılması 132 (%69.8) hastada saf sialendoskopi (PS çalışma grubu) kullanılarak gerçekleştirildi: %79.5 kadın hasta, ortalama yaş 44.8 yıl; %68.9'u submandibuler bezde, %65.9'u tek taş, %0'ı majör komplikasyon ile. Temel adımlar şunlardı: a) nasıl yerelleştirileceği; b) değerlendirmek (hareketli/sert/tek taş); c) sialolit boyutunu tahmin etmek; d) sepet tipini seçmek için; e) Yaklaşma tekniğini seçmek (A: Önden: %9.1, B: Yana: %35.6, C: İleriye: %55.3). Tüm sialolitler tamamen çıkarıldı ve hastalar sorunsuz bir şekilde iyileşti. Bu makale, çıkarılmasında yüksek bir başarı oranı elde etmek için gerekli olan sialendoskopi sırasında duktal taşların çıkarılmasında sepet kullanımının standardizasyonunu detaylandırmaktadır.

Obstrüktif tükürük bezi hastalığı, vakaların yaklaşık% 60'ında sialolitiyazis, diğer nedenler arasında darlıklar, mukoid döküntüler ve anatomik duktal anormalliklerden kaynaklanır¹. Sialolitiyazis olgularının yaklaşık %80-95'i submandibular bezde, %5-20'si parotis bezinde görülür². Bu durum aynı zamanda görüntü çalışmaları, genellikle ultrason, bilgisayarlı tomografi veya nihayetinde manyetik rezonans ^3,4,5 ile kanıtlanmıştır.

Tedavileri, sialendoskopinin kullanılmaya başlanmasından bu yana son 25 yılda, çok ince yarı esnek endoskoplar ve forseps, sepetler, teller ve balonlar gibi yeterli minyatür ilgili aletlerle gelişmiştir. Bu yeni aletler, sialendoskopi sırasında taşın çıkarılması, darlıkların dilatasyonu ve mukus tıkaçlarının temizlenmesi dahil olmak üzere intraduktal manipülasyonlara izin verdi². Bazı özel durumlarda, tüm bu prosedürler minimal invaziv eksternal yaklaşımlarla birlikte kullanılabilir⁶.

Günümüzde, sialendoskopi bu obstrüktif durumları etkili bir şekilde tedavi etmek için ana seçenektir^ve genel yaşam kalitesinde iyileşmelere yol açmaktadır ^7,8,9. Bununla birlikte, hiçbir makale, basket aleti kullanılarak sialendoskopi yoluyla sialolitiyazis tedavisinde izlenecek standardize edilmiş temel adımları açıkça göstermemiştir.

Sialendoskopi sırasında sepet aleti kullanımı, tükürük taşlarının alınması için iyi bilinen bir tekniktir ve kanal içinde yapılmalıdır, bu sonuncusu mukozal ve cilt kesilerini, sinir manipülasyonlarını ve bazen tükürük bezi eksizyonu içerdiğinde açık cerrahi tekniklere göre açık bir avantajdır 10,11,12. Bu bakış açısına göre, sepetin desenli bir şekilde nasıl düzgün bir şekilde kullanılacağının bilinmesi, asistan cerrahın bu tükürük tıkayıcı durumları yeterli ve güvenli bir şekilde tedavi etmesine, cerrahi zamandan tasarruf etmesine, tükürük bezini korumasına ve olası komplikasyonlardan kaçınmasına yardımcı olacaktır 2,13,14,15,16.

Sepet kullanım prosedürü tipik olarak aşağıdaki sezgisel adımları içerir: Bir sialendoskop aracılığıyla tükürük kanalının tanımlanması ve erişimi, taş tanımlama, sepetin sialendoskop aracılığıyla tanıtılması, sepetin açılması, taş yakalama ve geri alma 15,17,18. Bu adımlar genellikle deneyimli ellerde nispeten iyi bir başarı oranıyla yapılır, ancak tükürük kanalının avülsiyonu, bez şişmesi, tükürük fistülleri, kanal içinde sıkışmış sepet, tükürük kanalları perforasyonları (yalancı rout - "falsa yoluyla"), travmatik ranülalar ve lingual sinir parestezisi gibi potansiyel olarak zor komplikasyonlara sahiptir^14,16.

Ayrıca, güvenli ve yüksek bir başarı oranı için bir dizi hastada sialendoskopi sırasında sepet aletinin standartlaştırılmış intraduktal kullanımını açıklayan ayrıntılı bir makale yoktur, bu hala sezgisel modda yapılan görünüşte basit bir görevdir. Bazı çalışmalar, taşı Stensen kanalının hilum bölgesine sokmak için sepetin rastgele ve standartlaştırılmamış hareketlerini tanımlamıştır, ancak her manevra için başarı oranlarından veya ana kanalın diğer bölümlerinde nasıl kullanıldığından^{bahsetmemiştir 19}. Tükürük taşlarının çıkarılması için standardize sepet kullanımının mantığı ve doğru uygulanması, siyalolitiyazisin sialendoskopi ile yeterli tedavisine olanak sağlarken, ameliyat süresini ve buna bağlı komplikasyonları azaltacaktır.

Yazarlar tarafından önerilen mevcut yöntem, intraduktal tükürük taşlarının esas olarak saf sialendoskopi ile veya bazen planlı bir kombine prosedürle birlikte çıkarılabildiği herhangi bir durumda mümkün olduğunca kullanılmalıdır.

Aşağıdaki protokolde, yaklaşım tekniklerinin bu önemli tanımlarını kullandık.

Tip A: Frontal - Sepetin ucu sialolitin ön kısmına karşı yerleştirilir ve sepet dişlerinin açıklığı sialolitin önüne yapılır. Steril bir fizyolojik% 0.9 tuzlu su çözeltisi damlatılarak, taş sepete öne doğru hareket edebilir ve sıkışabilir.

Tip B: Yan Yana -Sepetin ucu sialolitin yanında bulunur ve sepet dişlerinin açılması sırasında pozisyon sialolitin yan tarafındadır ve steril fizyolojik% 0.9 tuzlu su çözeltisi damlatılarak taş sepete yanal olarak hareket edebilir ve sıkışabilir.

Tip C: Geriden İleriye -Sepetin ucu sialolitin arkasına yerleştirilir ve sepet tellerinin açıklığı onun arkasına yapılır ve sepetin içine hapsetmek için sialolite öne doğru getirilir

Bu 10 yıllık retrospektif derlemenin temel amacı, intraduktal sialolitiyazisin sepet aleti ile başarılı bir şekilde çıkarılmasında yer alan temel adımları standartlaştırmak, sialendoskopi sırasında aletlerin ve sepetin kullanımını kolaylaştırmak ve prosedürü son derece güvenli ve başarılı hale getirmektir.

Tüm işlemler kurumsal olarak onaylanmış protokoller çerçevesinde, Kurum İnsan Araştırmaları Etik Yönergelerine uygun olarak yürütülmüş ve Etik Kurul tarafından onaylanmıştır. Sürece başlamadan önce ameliyatın eğitim amaçlı olarak filme alınması için hastalardan bilgilendirilmiş onam alındı.

NOT: Kullanılması önerilen malzemeler, Malzeme Tablosunda listelendiği gibi, 1.3 mm veya 1.7 mm çapında ve çalışma kanalına sahip yarı sert modüler sialendoskoptur; tükürük probları, konik dilatatörler, bujiler, taşlar için sepetler, dilatatör balonlar, silastik stentler ve steril fizyolojik %0,9'luk tuzlu su çözeltisi.

1. Ameliyat öncesi prosedürler

1. Steril bir alana girdikten sonra, sialendoskopları ve destek aletlerini dikkatlice inceleyerek ve malzemenin bütünlüğünü doğrulayarak kontrol edin. (Şekil 1A,B).
2. Üretici kılavuzundaki talimatları izleyerek, kabloların kanal sisteminin dışında manuel olarak açılmasını test ederek sepetin çalışmasını inceleyin ve kontrol edin. (Şekil 1C).
3. Şişirilmiş balonun çalışmasını, her zaman kullanım kılavuzundaki talimatları izleyerek, üretici tarafından önerilen 0,2-0,4 mL arasında değişen hacme göre steril fizyolojik% 0,9 salin solüsyonu ile doldurarak inceleyin ve kontrol edin.
4. Başlangıçta mümkün olanın yaklaşık %50'si kadar düşük bir ışık yoğunluğunu koruyarak ve diğer ucunu sialendoskopun fiber optik fişine bağlayarak, bunları video rafı aydınlatma sistemine bağlayan fiber optik kabloların çalışmasını inceleyin ve doğrulayın (Şekil 1D).
5. Video kamera kablosunu inceleyin ve steril sargı ile düzgün bir şekilde korunan video setinin video kamerasını sialendoskopun video konektörüne bağlayın.
6. Tel ambalaj etiketini okumaya çalışırken video monitörü ekranındaki görüntüyü ışık varlığı, kalite ve görüntü oluşumu açısından inceleyin ve kontrol edin.
7. Monitör ekranında görülen görüntüdeki "peteklerin" varlığını ortadan kaldırmak için video görüntü ayarını döndürerek görüntüye odaklanmak için kamera yakınlaştırmasını ayarlayın. Harflerin görüldüğünden ve daha iyi görüntü kalitesi elde ettiğinden emin olmak için tel ambalajın üzerindeki etiketi kullanın.
8. Sialendoskopi için "tabakalar" kullanıyorsanız, optik fiberi sialendoskopun içine yerleştirin ve malzemeye doğru şekilde uyarlanacak şekilde ayarlayın. Video setini kalibre etmek için yukarıdaki adımların aynısını izleyin.
9. Sialendoskopun sulama kanalını, aletin ortasında bulunan optik fiber ve kraniyal olarak bulunan çalışma kanalı ile kaudal olarak bulun. Sialendoskopun "kuzeyini" görüntü ekranında doğru şekilde konumlandırmak için tel ambalajın üzerindeki etiketi kullanın.
10. Tam steril fizyolojik% 0.9 tuzlu su çözeltisi içeren tuzlu su çözeltisi ekipmanını sulama kanalına bağlayın ve içinde kanal sisteminde video görüntüsünün oluşumunu engelleyecek hava kabarcıkları oluşmadığını kontrol edin.
11. Sialendoskopiyi yıkamak için hastanın boynunun veya yüzünün doğru tarafını yıkanabilir bir cerrahi kalem kalemi ile kontrol edin ve işaretleyin; sialendoskopinin yapılacağı tükürük bezi için de aynısını yapın (Güvenli Cerrahi Protokolü).
12. Tüm ameliyatları genel anestezi altında, cerrahın tercihi olarak neostigmin gibi tükürük salgılayıcı uyarıcıların kullanılmasıyla gerçekleştirin: yetişkin tek doz neostigmin 0.5-2.5 mg (0.05-0.07 mg / kg) aynı anda (ayrı şırıngalarda) atropin sülfat 0.6-1.2 mg (0.02 ila 0.03 mg / kg) ile 1 dakika boyunca yavaş intravenöz (IV) enjeksiyonla, dikkatle, anestezi uzmanının tercihlerine uygun olarak ve üretici bilgi formunu takip ederek.
13. Ameliyathanede anestezi işlemine başlamadan önce yukarıdaki tüm adımları gerçekleştirin. Teşhis ve tedavi prosedürleri için tüm müdahalelerin videoya kaydedildiğinden ve aynı cerrahi ekip tarafından gerçekleştirildiğinden emin olun.

2. Sialendoskopi tekniği

1. Sialendoskopi için bezin karşı tarafında bulunan orotrakeal tüp ile hastayı genel anestezi altında sırtüstü pozisyona getirin.
2. Rutin ağız asepsisi ve antiseptik kurallarına uygun olarak uygun oral %0.2'lik klorheksidin gargara ile ve steril cerrahi alanı kaplayarak, sialendoskopinin yapılacağı tarafın açıkta kaldığından emin olarak uygulayın.
3. Hasta üzerinde steril alan hazır olur olmaz sialendoskopu tekrar kontrol edin ve gerekli ayarlamaları yapın: beyaz dengesine, kameradaki veya video setinde bulunan video cihazındaki WB düğmesine basın; Yakınlaştırmayı ayarlamak ve kameraya odaklanmak için de aynısını yapın.
4. Güvenli intraduktal navigasyon için gerekli olan optik aletin uzamsal yönelimini tekrar kontrol edin.
5. Tükürük bezinin papillasını, submandibular veya parotis bezi olan sialendoskopiye gönderilmek üzere yeterince açığa çıkararak, açık ağızlı tıkaç karşı tarafa koyun.
6. Sialendoskopun yerleştirilmesine ve kanalın uygun şekilde görüntülenmesine izin vermek için tükürük bezi papillasını dilatatörlerle aşamalı olarak genişletin (Şekil 2).
7. Sialendoskopu ana kanalın içine hassas bir şekilde yerleştirin ve steril% 0.9 fizyolojik tuzlu su çözeltisi veya steril izotonik su ile doldurulmuş 20 mL'lik bir şırıngayı sialendoskop sulama sistemine bağlı sulama sistemine bağlayın.
8. Video monitör ekranında görüntülenecek kanalı şişirmek için düşük basınçla, yeterli miktarda steril% 0.9 fizyolojik salin solüsyonunun küçük porsiyonlarını yavaşça ve dikkatlice enjekte edin.
9. Şiştikten sonra kanalın içine nazikçe gidin ve sialendoskopun büyük manevralar ve bükülmeler olmadan zahmetsizce girmesine izin verin (Şekil 3).
10. Ana kanalı, ikincil ve üçüncül kanalları mümkün olduğunca sialendoskop ile ayrıntılı olarak inceleyin, şırınga tarafından empoze edilen tuzlu su çözeltisi irrigasyonunu kullanarak mukus tıkaçlarından temizleyin, temizlemek için gerektiği kadar küçük miktarlarda, genellikle toplam 60 mL hacmini aşmamalıdır, tükürük papillasındaki sialendoskop etrafındaki ağız boşluğuna salin çözeltisinin kaybını (çıkışını) dikkate alarak.
11. Temizledikten sonra kanalın içindeki taş(lar)ı bulun ve tükürük taşı yakalama manevralarını gerçekleştirmeye hazır olun.

3. Sialendoskopide sepet kullanımının standardizasyonu ile ilgili temel adımlar

1. İlk muayene:
   1. Bu ilk aşamada tüm kanal uzantılarını sialendoskop ile muayene edin, darlık varlığını arayın ve ana, ikincil ve üçüncül kanallar boyunca darlığı değerlendirin.
   2. Kanal darlığının görünümünü ve yerini not edin ve boyutunu ana kanalla karşılaştırarak tahmin edin. (Şekil 4). Ayrıca, darlıktan sonra (varsa) taş varlığını ve tükürüğün sonuncusundan nasıl etkilendiğini (sütlü veya berrak görünüm) gözlemleyin (Şekil 5).
2. Sialolitiyazisin lokalizasyonu
   1. Ana kanalı, ikincil ve üçüncül kanalları inceleyin, ilk incelemeden sonra doğrudan taş arayın ve taşın ana kanal, ikincil veya üçüncül kanallarda nerede bulunduğunu belirtin (Şekil 6A, B).
3. Sialolithiasis tahmini
   1. Boyut: Sialoliti dikkatlice gözlemleyin ve taş(lar)ın boyutunu not edin (yani, tüm kanal çapı veya kanal çapından daha küçük) (Şekil 7A, B).
   2. Sayı: Taş(lar)ın tek mi yoksa çoklu mu olduğunu belirleyin, bir tedavi planı oluşturmaya çalışın (tek veya çoklu denemeler) (Şekil 8A, B).
   3. Hareketlilik: Taşların hareketliliğini gözlemlemek ve değerlendirmek için sialendoskopu hareket ettirin ve steril% 0.9'luk fizyolojik salin solüsyonunu aynı anda dikkatlice yıkayın, özelliklerini sabit / küçük hareketlilik veya hareketli taşlar (kanal boyunca yüzen) olarak kaydedin.
   4. Tutarlılık: Taşın kıvamını fiziksel görünümünden belirleyin ve varsaymaya çalışın ve/veya sialendoskop ile nazikçe dokunun ve dokunarak sert veya yumuşak olarak hissetmeye çalışın.
4. Sepet tipi seçimi: 3, 4, 6 tel: Taşı yakalama şansını artırmak için adım 3.2 ve 3.3'teki gözlemlere göre uygun sepeti seçin. Küçük taşların yakalama manevrasını kolaylaştırmak için daha fazla kabloya ihtiyaç duyacağını ve daha büyük ve küçük hareketli taşların daha az kabloya ihtiyaç duyacağını unutmayın (Şekil 9A, B).
5. Yaklaşım tekniği
   1. Tip A: Önden:
      1. Yukarıda açıklandığı gibi tam bir değerlendirmeden sonra, sepetin ucunu sialolitin ön kısmına ve çok yakınına koyarak Tip A-frontal yaklaşımı seçin (Şekil 10A).
      2. Telleri nazikçe açın, tuzlu su çözeltisini dikkatlice yıkayın ve tuzlu su çözeltisini sepete taşırken taşları yakalamaya çalışın. (Şekil 10B). Bu yaklaşım, 4 ila 6 telli sepet kullanan hareketli, daha küçük ve bazen yumuşak taşlar için idealdir.
   2. Tip B: Yan Yana:
      1. Kanalın boyutundan daha küçük, nispeten hareketli, tek bir taş için bu tür bir yaklaşımı seçin. Bunu yapmak için, sepetin ucunu taşın yanına yerleştirin ve bunu yaparak tel, sialolitin yan tarafına yerleştirilecektir. (Şekil 11A).
      2. Steril% 0.9 fizyolojik tuzlu su çözeltisini, taşı yerinden çıkarmak ve sepetle yakalamak için açık sepetin yumuşak hareketiyle dikkatlice yıkayın. (Şekil 11B).
   3. Tip C: Geriden İleriye:
      1. Sert kıvamlı tüm kanal boyutlu taşlar veya hareket kabiliyeti az olan tek taşlar söz konusu olduğunda bu tür bir yaklaşımı seçin.
      2. Sepetin ucunu sialolitin arkasına yerleştirin (Şekil 12A) ve telleri arkasına açtığınızdan emin olun. Bundan sonra, sepetin tellerini hafifçe öne doğru getirin ve aynı zamanda steril% 0.9 fizyolojik tuzlu su çözeltisini nazikçe yıkayın (Şekil 12B).
      3. Son olarak, teller taşın etrafına geldikten sonra, sepet tellerini çekerek taşı sabitleyin. (Şekil 12-C).
6. Son muayene: Prosedürü bitirmeden önce son kanal muayenesini yapın; Ana kanal, ikincil ve üçüncül kanalların yeniden değerlendirildiği, artık taş ve darlık arandığı zamandır. Başka herhangi bir sorunu tekrar çözmeye hazır olun ve gerekirse yukarıdaki adımları tekrarlayın (Şekil 13).
7. Endoskopik sistemi çıkarın ve papilla veya kanal stent gerekliliğini değerlendirin, uygun ekstansiyon ve oryantasyona yerleştirin ve emilemeyen bir sütür ile mukozaya sabitleyin.
8. Endoskopik prosedürü bitirin, video kaydını durdurun ve hastanın güvenli bir şekilde uyanmasına izin verin. Hava yolu sıkıntısını önlemek için tükürük bezinde büyük bir şişlik olup olmadığını arayarak yüzü ve boynu tekrar değerlendirin. Bu durumda, uygun şekilde izlenen kurtarma odasında geleneksel olandan daha fazla zaman kazanmaya izin verin.

4. Pos-operatif prosedürler

1. Bazı hastalarda tükürük bezi bölgesinde yoğun ağrı ve şişlik oluştuğu için hastayı 1 gün hastanede tutun. Analjezikler, antibiyotikler (genellikle sefazolin) ve yumuşak bir diyetle tedavi edin.
2. İşlemi takiben hastayı mümkün olan en kısa sürede mobilize edin.
3. Herhangi bir şikayet yoksa ertesi gün hastayı taburcu edin.

10 yılda tükürük bezi tıkanıklığı nedeniyle ardışık 224 sialendoskopi gerçekleştirdik. Bunların 189'u (%84.4) sialolitiyazis nedeniyle ortaya çıktı. Sadece saf sialendoskopi (PS çalışma grubu) ile başarılı sialolit çıkarılması, tümü uniglandüler hastalığı olan 132 (%69.8) hastada yukarıda belirtilen protokol kullanılarak yapıldı.

PS çalışma grubunda (n = 132), ortalama yaşı 44.8 yıl (15 yıl ile 84 yıl arasında değişen) olan 105 (% 79.5) kadın hasta vardı; endoskopik taş ekstraksiyon indeksi %100 idi ve taşların %68.9'u submandibuler bezde meydana geldi (Tablo 1).

Tablo 2'de gösterildiği gibi, yaklaşık %65.9'u tek taşlardan oluşmuş, sialendoskopi sırasında majör komplikasyon gelişmemiş, sepet sıkışması vakası oluşmamış ve ortalama sialendoskopi süresi 62 dakika idi (Tablo 2).

Tablo 3 , temel adımları ve önemli sonuçları açıklamaktadır (Tablo 3):
a) Lokalize taş: Ana kanalda %73,5.
b) taş değerlendirmesi: %100'ü hareketli ve sert kıvamda; %65.9'u tek taştı.
c) Sialolit boyutunun tahmini: ortalama boyut 4.3 mm (2.0-5.5 mm).
d) Sepet tipi: %25.8'i 3 telli, %68.9'u 4 telli ve %5.3'ü 6 telli sepetti.
e) Kullanılan yaklaşım tekniği: A: Önden: %9.1, B: Yan Yana: %35.6, C: Geriden İleriye: %55.3.
f) Yaklaşım Tekniği X Taş boyutu: Esas olarak kanal boyutundan daha küçük taşlar için Tip A ve B tekniklerini kullandık: 59 (%44.7) ve tüm kanal boyutundaki taşlar için Tip C tekniği: 73 (%55.3)

Tüm taşlar sepet ile etkili bir şekilde hapsedildi. Papilla stentleme esas olarak tüm kanal büyüklüğündeki taşlarda gerekliydi: 73 (%55.3) hasta, taşın çapı papilla ostiumdan aşırı derecede büyük olduğunda, papillayı kesmek için gerekliydi; bununla birlikte, ortalama taş boyutu 4.3 mm olduğu için kohortun %98.4'ünde kanal stentleme veya papilla stentleme gerekliydi (Tablo 2 ve Tablo 3). Bazı yazarlar taşlara bağlı sialendoskopide tükürük tıkanıklığı için stent kullanımı ile ilgili aynı bulguları bulmuşlardır, ancak az sayıda hastada; diğerleri sadece darlık durumlarında kullanmıştır^20,21. Tüm hastalar ameliyat sonrası sorunsuz bir şekilde iyileşti ve ertesi gün taburcu edildi.

Resim 1: Sialendoskopi için materyallerin kontrol edilmesi. Problar, basket, balon, video kamera, optik kablolar, video seti. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 2: Problarla Papilla dilatasyonu. Papilla, problar yardımıyla genişletilir. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Resim 3: Sialendoskop ile kanal içinde navigasyon. Kanal içi navigasyon sialendoskop ve irrigasyon sistemi ile yapılır. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 4: Sialendoskopinin ilk muayenesi sırasında kanal içindeki darlık görünümü. Kanal içindeki darlığın görünümünü ve yerini not edin ve boyutunu tahmin etmeye çalışın. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 5: Sialendoskopinin ilk muayenesi sırasında kanal içinde darlık sonrası tükürük taşı. İlk muayene sırasında, kanaldaki darlığın hemen arkasındaki taşı, yerini ve boyutunu not edin. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 6: Sialolitiyazisin lokalizasyonu. Ana ve ikincil kanalların incelenmesi, tükürük taşlarının aranması. (A) ana ve (B) ikincil kanallarda taş varlığına dikkat edin. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 7: Sialolithiasis tahmin boyutu. İntraduktal sialolitiyazis boyutunun yakından bakıldığında ana kanalla karşılaştırılması, (A) tüm kanal çapında veya (B) kanal çapından daha küçük olarak sınıflandırılması. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 8: Sialolithiasis tahmin numarası. Kanal içindeki taş sayısının belirlenmesi, (A) tek veya (B) çoklu olarak sınıflandırılması. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 9: Sepet tipi seçimi. Uygun sepeti seçin: (A) 3 tel; (B) Taşı yakalama şansını artırmak için 4 tel veya 6 tel. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 10: Tip A: Önden yaklaşım. Bu yaklaşım, sepetin ucunu (A) taşının ön kısmına ve çok yakınına koyarak ve (B) telleri aynı anda nazikçe açarak, tuzlu su solüsyonunu dikkatlice yıkayarak ve taşı hapsetmeye çalışarak gerçekleştirilir. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 11: Tip B: Yan yana yaklaşım. Bu yaklaşımda, sepetin ucu taşın yanına yerleştirilir ve (A) tel sialolitin yanında olacaktır. (A) Tuzlu suyun yıkanması ve açık sepetin hareket ettirilmesi, taşı sepete doğru hareket ettirecektir. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 12: Tip C: İleriye Geri yaklaşımı. Bu yaklaşımda, sepetin ucu (A) taşın arkasına yerleştirilir, daha sonra (A) açık tellerle öne doğru getirilir. (C) Teller taşın etrafına geldikten sonra, sepet tellerini çekerek taşı sabitleyin. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 13: Son muayene. Sialendoskopiyi bitirmeden önce, işlemin sonunda her zaman kanal sistemini inceleyin, açık ve temiz olduğunu onaylayın. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Tablo 1: Saf sialendoskopi (PS) grubu cinsiyet, yaş, tanı ve yapılan işlemleri gösteren klinik veriler. Bu Tabloyu indirmek için lütfen buraya tıklayın.

Tablo 2: Saf sialendoskopi (PS) Taşların, postoperatif komplikasyonların ve sialendoskopi süresinin klinik verilerini gruplandırın. Bu Tabloyu indirmek için lütfen buraya tıklayın.

Tablo 3: PS grubunda sepet kullanımının klinik endoskopik özellikleri. Bu Tabloyu indirmek için lütfen buraya tıklayın.

Şu anda, genel popülasyonda, çalışmaların heterojenliğine rağmen, obstrüktif tükürük bezi hastalığının yaklaşık% 60-70'ine sialolitiyazis neden olmaktadır. Günümüzde, sialendoskopi ana tedavi seçeneğidir, taşları ve darlıkları çıkarır ve yaşam kalitesini geri kazandırdığı için bu durumları tedavi etmek için altın standart haline gelir, işleyen bir tükürük bezini sağlam tutar ^1,7,22.

Bununla birlikte, sialolitiyazis vakalarında, sıkışan son taş ağza alınana kadar tüm aşamalarda prosedürde bazı zorluklar vardır. Bu nedenle, sialolitiyazisin çıkarılmasında yüksek bir başarı oranı elde etmek için sepet ile yeterli intraduktal manipülasyon gereklidir. Bununla birlikte, mevcut tıbbi literatürde bunun nasıl yapılacağının yeterince tanımlanması konusunda hala bir eksiklik bulunmaktadır 6,23,24,25.

Önemli sayıda hasta ve prosedür içeren bu 10 yıllık retrospektif derleme, intraduktal sialolitiyazisin bir sepet aleti ile başarılı bir şekilde çıkarılmasında yer alan temel adımları standartlaştırmayı amaçladı.

Burada önerilen sistematize protokol, diğer çalışmalarda olduğu gibi tükürük bezini önemli bir komplikasyon olmadan koruyarak sialolitiyazisin çıkarılmasında yüksek bir başarı oranına (% 100) izin verdi ^6,24. Bununla birlikte, bazı çalışmalar, kanal perforasyonları, kalıcı bez şişmesi veya ağrısına bağlı yeniden kabuller, lingual sinir yaralanmaları ve hatta tükürük bezi rezeksiyonu gibi çok sayıda küçük ve büyük komplikasyon indeksi bildirmiştir ^26,27.

Bu çalışmaya dahil edilen vakalarda, sialendoskopi sırasında, belki de işleme başlamadan önce tespit eden ve çözen katı preoperatif kontrol listesi protokolü nedeniyle, herhangi bir ekipman arızası (arıza) meydana gelmemiştir. Bununla birlikte, literatürde gösterildiği gibi arızalar nispeten yaygındır^25,28. Bu nedenle, intraoperatif olarak ilgili komplikasyonları veya arızaları önlemek için tüm ekipman kontrol edilmelidir ve bu protokol muhtemelen onu standartlaştırmaya yardımcı olacaktır.

Taşların çoğunun sert kıvamlı (%100) olduğunu ve tek taşların çoğunluğunun (%65,9) submandibuler bezde (%69,9) lokalize olduğunu bulduk ki bu durum literatürle uyumlu olarak^29,30. Dikkat çekici bir şekilde, mevcut literatürle karşılaştırılabilir ortalama yaş 44.8 olan bir kadın baskınlığı (%79.5) vardı. Bu nedenle, buradaki veriler, bu protokolün tükürük taşları olan popülasyonda kolayca uygulanabilir ve tekrarlanabilir olabileceğini göstermektedir. Tekniğin sınırlamaları azdır ve sabit tükürük taşı olan hastalarda, sıkışmış sepet veya kanal perforasyonları gibi komplikasyonlar geliştirenlerde ve asistan cerrah ekibinin sialendoskopi konusunda deneyimi olmayan hastalarda (yeni başlayanlar) ortaya çıkar.

Yukarıda anlatılan protokolü kullanarak, tüm hastalarda zorlanmadan uyguladığımız lokalizasyon, değerlendirme (mobil/sert/tek taş), sialolit boyutunun nasıl tahmin edileceği ve sepet tipinin nasıl seçileceği ile ilgili temel adımları net bir şekilde tanımladık. Teknik, cerrahın tercihlerine göre veya hastalarında kullanmaya başladıklarında deneyim kazandıkça değiştirilebilir; Bununla birlikte, şimdiye kadar, özellikle bu sialendoskopi konusuna odaklanan herhangi bir literatür verisi sunulmamıştır.

En önemlisi, sepet kullanımına yaklaşım tekniğini seçme şeklini mevcut yöntemlere göre standartlaştırdık ve bunu Tip A: Önden, Tip B: Yan Yana ve Tip C: Geriden İleriye olarak tanımladık, cerrah asistanının sialendoskopi sırasında kullanabileceği, bazen Tablo 3'te gösterildiği gibi taşı yakalamak için bir tipten diğerine değişen. Bu çalışmada en başarılı prosedür C Tipi yaklaşımdır, bunu Tip B yaklaşımı izlemektedir (Tablo 3) ve literatürde karşılaştırılacak veri bulunmamaktadır.

Papilla stentleme primer olarak kanal büyüklüğünde taş olan tüm hastalarda (%55,3) gerekliydi. Ana kriterler, anatomik papillanın doğal kas liflerini tahrip ettiğimizden beri taşı almak için papillayı her açmamız gerektiğinde, papilla kesiğinin gelecekteki papilla darlığına dönüşebilmesiydi. Stentleme bu komplikasyonu önleyebilir. Bu durum başka bir çalışmada da gözlemlenmiştir²⁰. Ne yazık ki, literatürde karşılaştırmaya izin verecek yeterli benzer bulgu yoktur.

Bu çalışmada sağlanan veriler, bu protokolün güvenliğini ve güvenilirliğini kanıtlamıştır ve başkalarının sialendoskopi uygulamalarını geliştirmelerine yardımcı olabilir. Şimdiye kadar sialendoskopi literatüründe bazı meta-analizler, derlemeler ve sistematik derlemeler yapılmış ancak tekniğin güvenliğini artıran bu tip standardizasyon protokolü hakkında veri bildirilmemiştir 2,31,32,33,34.

Yukarıda bahsedildiği gibi, tüm sialolitler zorluk çekmeden ve komplikasyon olmadan tamamen çıkarıldı. Hastalar sorunsuz bir şekilde iyileşti, ancak tekniğin olası bir yanlılığı ve sınırlaması, ekibimizin sialendoskopi yapmak için yüksek düzeyde eğitimli olmasıdır. Literatürde gösterildiği gibi uygun öğrenme eğrisine ulaşmak gerektiğinden, pratikte yeni başlayanlar için bu ilk durumlarda zor olabilir 2,35,36,37. Bununla birlikte, tam tersine, tekniği güvenli bir şekilde kullanmak için herhangi bir girişimde bulunulmazsa, öğrenme eğrisi tamamlanmayacaktır. Önerilen protokolün, sialendoskopi tekniğini kullanarak yeni başlayanlar için bir güvenlik protokolü oluşturmada çok yararlı olacağı yer burasıdır. Ayrıca, bu çalışmada bildirilen bulguları doğrulamak ve doğrulamak için daha fazla çalışma yapılmalıdır.

Obstrüktif sialolitiyazis için sialendoskopide sepet kullanımının standardizasyonu, çıkarılmasında yüksek bir başarı oranı elde etmek için gereklidir. Bu yöntem, sialendoskopi sırasında duktal taşların çıkarılmasında sepet kullanımının standardizasyonunu detaylandırır. Bulgularımız, sialendoskopide obstrüktif sialolitiyazis tedavisinde standartlaştırılmış sepetin güvenli ve etkili kullanımını desteklemekte ve gelecekteki prospektif çalışmaların yürütülmesine izin vermek için tekniği dünya çapında standardize etmek için bir fırsat haline gelmektedir.

Yazarlar herhangi bir çıkar çatışması beyan etmezler

Teşekkür yok