Mikro Ultrason Eşliğinde Transperineal Prostat Biyopsisi: Klinik Tabanlı Bir İşlem

Bu makale, lokal anestezi altında mikro-ultrason eşliğinde transperineal prostat biyopsisi yapma adımlarını özetlemektedir.

Prostat kanseri erkeklerde en sık görülen solid malignitedir ve tanı için biyopsi gerektirir. Bu makale, lokal anestezi altında yapılan, doğruluğunu koruyan, hastaları rahat ettiren, düşük advers olaylara sahip olan ve tek kullanımlık malzemelere olan ihtiyacı en aza indiren serbest el mikro-ultrason kılavuzluğunda transperineal bir tekniği tanımlamaktadır. Önceki mikro ultrason eşliğinde transperineal teknikler genel veya spinal anestezi gerektiriyordu. Protokolde açıklanan temel adımlar arasında (1) lokal anestezinin yerleştirilmesi, (2) mikro ultrason görüntüleme, (3) ve anestezik/biyopsi iğnesinin insonasyon düzleminden ayrılmadan görselleştirilmesi yer almaktadır. Bu tekniğin uygulandığı 100 hastanın retrospektif incelemesi, klinik olarak anlamlı bir kanser tespit oranının %68 olduğunu göstermiştir. Ağrı skorları prospektif olarak bir hasta alt grubunda (N = 20) toplandı ve medyan prosedürel ağrı skoru 10 üzerinden 2 olarak gösterildi. 30 günlük Derece III advers olay oranı% 3 idi; Bu olaylardan biri muhtemelen prostat biyopsisi ile ilgiliydi. Genel olarak, mikro ultrason eşliğinde transperineal prostat biyopsisi yapmak için basit, doğru ve güvenli bir teknik sunuyoruz.

Prostat kanseri, 2022'de öngörülen 268.000 tanı ile Amerikalı erkekler arasında en yaygın katı malignitedir¹. Prostat kanseri tanısı, geleneksel olarak rektal mukozadan (transrektal) prostata bir biyopsi iğnesi geçirilerek gerçekleştirilen bir prostat biyopsisi gerektirir. Konvansiyonel ultrason kanseri iyi huylu dokudan ayırt edemediği için iğne kılavuzluğu sistematik bir "kör" şablonu takip eder². Amerika Birleşik Devletleri'nde yılda 1 milyondan fazla biyopsi yapılmaktadır ^3,4.

Son on yılda, görüntüleme ve tekniklerdeki iki önemli ilerleme, güvenliği ve doğruluğu artırdı. İlk olarak, rektal mukozadan kaçınmak için transperineal biyopsilerin kullanımının arttırılması, antibiyotiğe ihtiyaç duymadan sepsis riskini azaltmıştır ^5,6. İkincisi, MRG ve mikro-ultrason (Micro-US) kullanımı, konvansiyonel (5 MHz) ultrason rehberliği^ile biyopsiye kıyasla kanser tespit oranlarını iyileştirmiştir 5,7,8,9.

Micro-US, geleneksel bir ultrason için yaklaşık 200 μm'ye kıyasla 70 μm'lik bir uzamsal çözünürlük elde etmek için 29 MHz akustik dalgalar, geliştirilmiş piezoelektrik kristal yoğunluğu ve yeni dalga işleme kullanır⁸. Mikro ultrason lezyonlarında prostat kanseri riskini ölçmek için 5'li Likert ölçeği (Mikro Ultrason Kullanarak Prostat Riskinin Belirlenmesi, PRI-MUS) kullanan bir derecelendirme sistemi kullanılır¹⁰. Biyopsi çekirdeği ve PRI-MUS lezyon yerleri, Micro-US probunun sapında bulunan bir ivmeölçer kullanılarak orta hatta göre izlenir (ExactImaging, Markham, ON). Biyopsileri takip etme yeteneği, prostat kanseri lokasyonlarının 3D rekonstrüksiyonunu sağlar. Fokal terapi ve radyasyon artırma gibi hassas kanser tedavileri, izlenen çekirdekler tarafından elde edilen uzamsal bilgiler aracılığıyla sağlanır.

Bugüne kadar, lokal anestezi altında mikro-ultrason eşliğinde transperineal prostat biyopsisi yapılmasını sağlayan yayınlanmış hiçbir teknik, kor ve lezyonların mekansal oryantasyonunu da koruyamamıştır. Bu el yazması, böyle bir tekniği tanımlamayı amaçlamaktadır.

Açıklanan yöntemler Florida Üniversitesi'ndeki (UF) deneyime dayanmaktadır. Protokol ve veri alımı, Üniversite Kurumsal İnceleme Kurulu (IRB) tarafından onaylandı. Prostat biyopsisi endikasyonları arasında şüpheli bir dijital rektal muayene (DRE), prostat spesifik antijen (PSA) yükselmesi veya başka bir biyobelirteç anormalliği (ör. 4K, ExoDx). Protokol sağ elini kullanan bir cerrah için açıklanmıştır.

1. Mikro ultrason probu hazırlığı

1. Probu mikro ultrason "Sistem Çalıştırma ve Güvenlik Kılavuzu"^11'e göre dezenfekte edin.
2. Prob kapağının ucuna yaklaşık 20 mL akustik jel yerleştirin ve kabarcıkları çıkarın. Probun üzerine bir iğne kılavuzu yerleştirin ve prob kapağını probun üzerine yerleştirin (Şekil 1A).
   NOT: Kabarcıklar, tilki kuyruğu oyuncakta olduğu gibi prob kapağı kayganlaştırıcı ile döndürülerek çıkarılır. Merkezkaç kuvveti, kabarcıkları proksimal olarak hareket ettirirken yağlamayı distal olarak değiştirir.
3. Jel sızıntısını önlemek için piezoelektrik kristallerin altındaki prob boynunun etrafına bir lastik bant yerleştirin.
4. Biyopsi ekipmanını cerrahın tercihine göre ayarlayın.
   NOT: Bu çalışmada kullanılan düzenek Şekil 1B'de gösterilmiştir.

2. Hasta konumlandırma ve anestezi

1. Hastayı, anüs yatağın kenarında olacak şekilde litotomi pozisyonunda konumlandırın. Konforu ve mahremiyeti artırmak için baş desteği ve genital örtü sağlayın (Şekil 1C).
   NOT: UF'de litotomi konumlandırması için üzengi tercih edilir.
2. 10 mL% 2 viskoz lidokain jelini daha önce tarif edildiği gibi rektuma yerleştirin¹².
   1. Bu süre zarfında hasta konforunu ve gerekli malzemelerin hazırlanmasını sağlayın.
3. Yatak yüksekliğini, anüs cerrahın dirseği hizasında olacak şekilde ayarlayın.
4. Hastaya skrotumunu yükseltmesini ve perineyi açığa çıkarmasını söyleyin (Şekil 1C).
5. Akustik jel kullanarak dijital rektal muayene yapın. Evreleme ve biyopsi hedeflemesi için aşikar anormalliklere dikkat edin.
6. Eldivenleri değiştirin ve perineal cildi skrotumun tabanından anüsün altına kadar betadin veya klorheksidin ile sterilize edin.
7. Perineal yumuşak dokuyu anüsten yaklaşık 10-15 mm uzaklıktan başlayarak saat 10 ve 2 pozisyonlarında anestezik hale getirin (Şekil 1D).
   NOT: 1:100.000 epinefrin ve 1:10 oranında karıştırılmış %8.4 sodyum bikarbonat çözeltisi ile %1 lidokain içeren 2 inç 25 G'lik bir iğne ile başlayın (1 mL NaHCO₃: 10 mL lidokain). Bu, bundan sonra "lidokain" olarak anılacaktır.
8. İğneyi rektuma paralel olarak yerleştirin ve iğne ilerletilirken lidokain enjekte edin. Cilt ile Colles fasyası arasındaki yumuşak dokuya yaklaşık 3 mL lidokain ve Colles fasyası arasına 2 mL yerleştirin (Şekil 2A).
   NOT: Verimlilik için yukarıdaki adım kör bir şekilde gerçekleştirilir; Bununla birlikte, kişinin deneyiminin başlarında, hasta anatomisi pelvik şekil, gluteal kas sistemi ve obezite ile farklılık gösterdiğinden ultrason rehberliğini kullanmayı düşünün.

3. Mikro ultrason teşhisi

1. Probu yağlayın, nazikçe rektuma yerleştirin ve prostat ortası görüntüleme monitöründe ortalanana kadar ilerletin.
   NOT: Prob ucunu anal sfinkterin ötesinde bir kez aşağı doğru (sakruma doğru) yönlendirerek sigmoidin konturunu takip edin. Bu tekniği kullanarak, mesane tabanı minimum rahatsızlıkla görselleştirilebilir. Probunun aşağı doğru yönlendirilmemesi ağrıya neden olur.
2. Mikro ultrason görüntü ayarlarını optimize edin.
   1. Görüntüleme probunu sol (baskın olmayan) elinizle probun en kalın kısmından kavrayın. Probu yukarı doğru eğin ve kaldırın, böylece prostatın tabanı piezoelektrik kristallerden en büyük basıncı alır. Eğilme ve kaldırma hareketi rektumu sıkıştıracak ve görselleştirmeyi optimize edecektir (Şekil 1C).
   2. Zaman kompanzasyonlu kazanç (TCG) kaydırıcılarını, görüntü boyunca tek tip bir gri tonlama oluşana kadar yumuşak bir ters "C" veya "J" şekline ayarlayın.
   3. Ana kazanç kadranını, prostatın yan kenarları iyi görüntülenecek, ancak prostatın merkezi çok parlak olmayacak şekilde ayarlayın.
      NOT: Lateral prostat, daha az yansıyan ultrason dalgası belirli bir açıyla geri döndüğü için akustik olarak orta bezden daha koyudur.
   4. Kabarcık veya rektal mukusun gölgeye neden olmadığından emin olun.
      NOT: UF'de dinamik aralık, derinlik ve odak için varsayılan ayarlar kullanılır; Ancak bunlar cerrahın tercihine göre ayarlanabilir.
   5. Minimal ön prostat yağı ile prostatın görselleştirilmesini sağlayan bir görüntü ön ayarı (Küçük, Orta, Büyük ve Ekstra Büyük) seçin.
      NOT: Görüntü optimizasyonu ve Micro-US işleminin ayrıntıları, Micro-US "Sistem Çalışması ve Güvenlik Kılavuzu"^nda11 mevcuttur.
3. İkili/Enine düğmeye basarak, prostat taraması yaparak ve ardından sagital uzunluğu ve yeniden yapılandırılmış eksenel yükseklik ve genişliği ölçerek bir prostat hacmi hesaplaması yapın.
4. Üretra görüntülenene kadar probu döndürün. Üretranın görselleştirilmesi en iyi mesane, boyun ve prostat tepesindedir. Probu orta hatta paralel olarak yerleştirin, böylece mesane boynu ve üretra aynı düzlemde görünür (sapma nötr).
5. Prob ivmeölçerini sıfırlamak için Micro-US dokunmatik ekrandaki Açı Sıfırlama düğmesine basın.
6. Sağ elinizi, probun elektrik kablosuyla birleştiği probun proksimal kısmına yerleştirin. Sol el, prob boynunun altında kayar ve yukarı doğru eğim pozisyonunu destekler (Şekil 1C).
7. Hastaya hareketsiz durmasını söyleyin; Tek bir hareketle, sağ lateral prostat sınırından (saat yönünde) prostattan sol kenara kadar ~ 25 s sürerek süpürün. Süpürmeyi kaydetmek için Cine Loop düğmesine basın.
   NOT: 50 mL'den büyük prostatlar için genellikle apeks ve tabanın ayrı ayrı taranması gerekir. Geçiş bölgesini görselleştiren bir tarama ve çevresel bölgeyi görselleştirmek için Küçük ayarda bir tarama kaydetmek en iyi uygulamadır.

4. Tanısal değerlendirme

1. PRI-MUS lezyonları için geçiş bölgesini değerlendirin.
2. Geçiş bölgesi değerlendirildikten sonra, Küçük görüntü ayarına geçin ve periferik bölgeyi PRI-MUS lezyonları için değerlendirin.
   NOT: PRI-MUS lezyonlarını tanımlama ve derecelendirme konusunda deneyim kazanmak için ücretsiz Micro-US tanı kitaplığını kullanmayı düşünün¹¹.
3. Merkez açısını ve ROI'nin ilk ve son görünür olduğu açıları kaydederek karşılaşılan ilgi bölgelerinin (ROI) konumunu not edin.
   NOT: UF'de bu açılar cerrah tarafından çağrılır ve biyopsi odasındaki personel tarafından ameliyat notlarına kaydedilir.
4. Füzyon yazılımı kullanıyorsanız, biyopsi öncesi açıklamalı bir MRI yükleyin ve üretrayı görselleştirirken Orta hat düğmesine basın (Şekil 2B).

5. Prostat anestezisi

1. 6 inç 20 G'lik bir iğne kullanarak, daha önce uyuşturulmuş biyopsi kanalında cildi delin ve Mikro-US görselleştirme altında iğneyi levator ani'ye ilerletin (Şekil 2A).
2. 3 mL lokal anestezik'i levator ani kas kompleksine yerleştirin (Şekil 2A).
3. 20 G iğneyi peri-apikal üçgene ilerletin (üretra medial, levator ani lateral ve Denonvilliers fasyası posterior olarak sınırlanmıştır). Peri-apikal üçgene 5-7 mL lidokain enjekte edin (Şekil 2A).
   NOT: Dorsal venöz kompleksin (DVC) lateral yönü periapikal üçgene doğru örtülür; Bu nedenle, lidokain enjeksiyonundan önce aspire edin. Uygun anestezi prostat kapsülü ile Denonvilliers fasyası arasında hidrodiseksiyon yapacaktır.

6. Prostat biyopsisi

1. 14 G anjiyokateter veya 15 G metal koaksiyel iğne (erişim iğnesi) daha önce uyuşturulmuş yoldan prostat tepesinin 5-10 mm yakınına yerleştirin. Erişim iğnesini anal sfinkterin üzerinden ve levator ani'nin içinden veya medialinden geçirin. Erişim iğnesi ile rektum arasındaki mesafeyi ROI konumuna göre özelleştirin.
2. Rektumun 5 mm yukarısında ve üretranın görülebildiği orta prostat düzleminden 15°-20° uzaklıkta bir iğne konumu kullanarak tüm prostatı örnekleyin (Şekil 1D, saat 10 ve saat 2 konumları).
3. Probu, insonasyon düzlemi erişim iğnesini görselleştirecek şekilde döndürün ve biyopsi tabancasını, erişim iğnesinin ucunda biyopsi iğnesi ucu görünür hale gelene kadar ilerletin.
4. Biyopsi hedefini (ROI veya sistematik çekirdek) görselleştirmek için probu döndürün ve ardından biyopsi iğne ucunu görselleştirmek için geri döndürün. Hastanın dışındaki biyopsi tabancasını ayarlayarak iğne yörüngesini hedefe doğru ayarlayın.
5. İğneyi görüş altında ilerletin ve iğne ucunu amaçlanan hedefe yönlendirmek için küçük 3 ° -10 ° prob rulolarını (mikro rulolar) tamamlayın. Amaçlanan hedefin aşılmasını önlemek için biyopsi iğnesini yalnızca ucu görselleştirirken ilerletin.
   NOT: Bir hedefe doğru daha büyük hareketler yapılıyorsa biyopsi iğnesini geri çekmek gerekir. Bu teknikte, prob iğneye paralel değil, üretraya paralel tutulur ("yalpalama"). Üretraya göre biyopsi açısının korunması, kanser yerinin doğru bir şekilde yeniden yapılandırılmasını sağlar ve hasta konforunu en üst düzeye çıkarır. Bu tekniğin en zorlu kısmı, iğneyi insonasyon düzleminden ayrıldığında görselleştirmektir. Asistanlara, bursiyerlere ve diğer doktorlara talimat verme deneyimimize göre, tekniği uygulamak için gereken kas hafızası yaklaşık 3 saatlik uygulama gerektirir. Biyopsiden önce gerekli kas hafızasını oluşturmak için bir prostat fantomu veya simülatör¹³ üzerinde pratik yapmayı düşünün. Bu tekniğin başlangıçta anestezi uygulanmış bir hastada uygulanması, klinik temelli bir uygulamaya geçişi kolaylaştıracaktır.
6. Biyopsi örneği almadan önce, üretraya yuvarlayın ve açının 0° konumunun 1°-2° arasında olduğundan emin olun. Bir çerçeve veya sinema döngüsü yakalayarak her biyopsi atışı için açı konumunu kaydedin.
   NOT: Konvansiyonel olarak, sağ taraflı (saat yönünün tersine) dönüş pozitif bir açı ile gösterilirken, sol taraflı (saat yönünde) dönüş negatif bir açı ile karakterize edilir.
7. ROI aracılığıyla dağıtılan üç biyopsi çekirdeği elde ederek başlayın (Şekil 2C).
8. Transperineal sistematik biyopsi yapmayı düşünün (Şekil 3). Verimlilik için, yatırım getirisine bağlı sistematik biyopsilere başlayın. ROI anterior ise, periferik bölgenin sistematik biyopsi örneklemesini iyileştirmek için koaksiyel iğneyi indirin.
   NOT: Bu çalışmada 14 çekirdekli sistematik biyopsi yapılmıştır (Şekil 3). Bu durumlarda sistematik bir biyopsi muhtemelen atlanabilir: 1) daha önce örneklenmiş bir ROI ile örtüşen sistematik çekirdekler ve 2) tek bir atışın apeks ve tabanı örneklediği küçük prostatlar. Bu şablon kullanılarak, apikal prostat kapsülünde atışa başlanarak apikal biyopsiler elde edilir. Baz biyopsiler, atmanın orta bezden başlatılmasıyla elde edilir.

7. Prosedür sonu

1. Tüm biyopsileri aldıktan sonra, koaksiyel iğneyi ve ultrason probunu çıkarın.
2. Delinme bölgesi hemostazı elde edilene kadar perine üzerine bir havluyla 1-5 dakika baskı uygulayın.
3. Hastaları oturur pozisyona ve 1 dakika sonra ayakta durma pozisyonuna getirin.
4. Hastalara geçici hematüri ve hematospermi beklemeleri konusunda danışmanlık yapın.
5. Başlangıçta kısıtlı idrar akımı alfa blokerleri olan hastalara gerektiği gibi doldurulması için reçete edin.

Eylül 2021'den Haziran 2022'ye (IRB202200022) kadar ileriye dönük olarak tutulan veritabanımızın geriye dönük bir analizi açıklanmaktadır. Klinik olarak anlamlı prostat kanseri (csPCa) ≥Grade Grup 2 (Gleason 3 + 4 = 7) prostat kanseri olarak kabul edildi. Kanser tespit oranı (CDR) ≥GG2/toplam hasta sayısı olarak hesaplandı. Ağrı skorları başlangıçta, lokal anestezi yerleştirildiğinde, rektal prob yerleştirildiğinde ve biyopsi sırasında 1-10 puanlık Likert ölçeğinde değerlendirildi. Olumsuz olaylar, prosedürü takip eden 2 hafta sonra hastalarla tartışıldı ve çizelge incelemesi ile yakalanan olaylar biyopsiden sonraki 30 gün içinde belgelendi. Advers olaylar, CTEP (Kanser Tedavisi Değerlendirme Programı) notu ve atıf kılavuzu kullanılarak derecelendirildi.

Lokal anestezi altında Mikro-US rehberliğinde, klinik temelli transperineal biyopsi yapılan 100 hasta tespit edildi. Bu çalışmada hasta başına düşen CDR %68 idi. CDR, her lezyonun PI-RADS (Prostat Görüntü Raporlama ve Veri Sistemi) ve PRI-MUS skorlarına bağlı olarak değişmiştir (Tablo 1).

Ağrı skorları daha sonraki bir hasta alt kümesi arasında mevcuttu (N = 20). Medyan (IQR) ağrı skorları başlangıçta 0 (0, 1), lokal anestezi uygulaması sırasında 2 (1, 4), transrektal prob yerleştirilmesi sırasında 2 (1, 5) ve prostat biyopsisi sırasında 2 (0, 5) idi.

Advers olaylar nispeten nadirdi ve Derece III advers olayların insidansı% 3'tü (Tablo 2). Grade IV veya Grade V olayları yoktu. Derece II olaylar, öncelikle yavaşlayan bir idrar akışını hafifletmek için yeni alfa bloker reçetesini içeriyordu. Yukarıda belirtildiği gibi, hastalar biyopsi öncesi semptomlar açısından tarandı. Derece III olaylar üç hastanın hastaneye yatırılmasını içeriyordu. CTEP atıf kılavuzuna göre, semptomatik hipotansiyona bağlı bir hastaneye yatış muhtemelen lidokain emilimine ikincil prostat biyopsisi ile ilişkiliydi. Hasta, izlemeden sonraki 12 saat içinde semptomlarda kendiliğinden bir düzelme yaşadı. Biyopsiden sonraki 30 gün içinde iki hasta daha hastaneye yatırıldı (mekanik düşme ve değişen zihinsel durum). Tesadüfen, muhtemelen biyopsi ile ilişkili septik olmayan ve semptomatik olmayan İYE'lere sahip oldukları bulundu. Bahsedilen bu spesifik hastaların yanı sıra sepsis, prostatit, sistit veya diğer enfeksiyon vakaları yoktu.

Şekil 1: Mikro ultrason kurulumu, biyopsi tepsisi ve iğne yerleştirme. (A) Cerrahın sağına yerleştirilmiş ExactVu Makinesi ile prosedür odası kurulumu. (B) (a) betadin ile ıslatılmış 4 cm x 4 cm gazlı bez pedleri, (b) 10 mL %2 lidokain jeli, (c) 2 mL %8.4 sodyum bikarbonat çözeltisi (1 mL NaHCO₃: 10 mL lidokain) ile dağıtılan 1:100.000 epinefrin içeren biyopsi tablosu, 2 inç 25 G iğne ve 6 inç 20 G iğne ile 2x 20 mL şırıngalarda, (d) 14 G anjiyokat veya koaksiyel metal iğne, (e) biyopsi tabancası, (f) köpük biyopsi pedleri ve formalin kapları. (C) Teşhis taramasını gerçekleştirmek için el pozisyonu. Sol elin prostat üzerindeki yukarı doğru basıncı desteklediğini, sağ elin ise probu döndürdüğünü unutmayın. (D) Koaksiyel iğne veya anjiyokateter konumu: sağ prostat için saat 10 ve sol prostat için saat 2 (gösterilmemiştir). Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 2: Prostat anatomisi ve biyopsi gösterimi. (A) Levator ani ve periapikal üçgenin görselleştirilmesi; Her ikisi de bu tekniğin başarılı bir şekilde uygulanması için uyuşturulması gereken önemli yapılardır. (B) Biyopsi öncesi MRG ile anatomik olarak uyumlu bir PRI-MUS 5 lezyonunun gösterilmesi. (C) Hedefi geçen biyopsi iğnesinin görsel olarak doğrulanması. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Şekil 3: Önerilen teknik için sistematik biyopsi şablonu. Bu şablon, Michigan Urologic Surgery Improvement Collaborative (MUSIC)^14'te bulunan şablonu temel alır. Ancak, bu şablon üç açıdan bir gelişmedir. (i) Artırılmış ön bölge örneklemesi (4 çekirdeğe karşı 2 çekirdek), (ii) 3D model kullanılarak çekirdek konumunun büyük ölçüde geliştirilmiş görsel gösterimi ve (iii) kullanılabilirliği artırmak için değiştirilmiş çekirdek isimlendirmesi. Bu protokolde ROI biyopsi sonrası görüntüleme negatif (PRI-MUS ≤ 2) doku içinde sistematik biyopsiler alınır. Bu rakamın daha büyük bir sürümünü görüntülemek için lütfen buraya tıklayın.

Tablo 1: PI-RAD ve PRI-MUS skorları ile tabakalanmış klinik olarak anlamlı prostat kanserinin saptanması. Biyopsi sırasında hem MRG hem de mikro ultrason mevcut olan hastalar arasında klinik olarak anlamlı prostat kanseri tespit oranı (CDR). CDR, PI-RADS (sütun) ve PRI-MUS skorları (satır) ile tabakalandırılır. Bu kriterlere uyan hasta sayısı parantez içinde kaydedilir.

Tablo 2: Dereceye göre advers olaylar yaşayan hastaların yüzdesi. Prostat biyopsisinden sonraki 30 gün içinde advers olay olan hastaların yüzdesi. Derece III advers olayların, biri muhtemelen biyopsi ile ilişkili ve ikisi muhtemelen biyopsi ile ilişkili olan septik olmayan olaylar için hastaneye yatışlar olduğunu unutmayın.

Bu makale, lokal anestezi altında Mikro-US kılavuzluğunda, serbest el, transperineal prostat biyopsisi prosedürünü ve sonuçlarını detaylandırmaktadır. Bu, biyopsi çekirdek konumunu ve hasta konforunu koruyan bir tekniğin ilk tanımıdır. Deneyimlerimize göre, prosedür doğrudur, iyi tolere edilir ve minimal advers olaylara sahiptir.

Özellikle, profilaktik antibiyotik eksikliğine rağmen sepsis veya prostatit vakası bildirilmemiştir. Burada kullanılan örnekten elde edilen sonuçlar, transperineal biyopside profilaktik antibiyotiklerin bir yararı bulunmayan NORAPP çalışmasının bulgularını ve komplikasyon oranını doğrulamaktadır⁶.

Prosedürün kritik adımları aşağıdaki gibidir. Adım 2.6 ve bölüm 5'te belirtilen dezenfeksiyon ve anestezi, hasta konforunu korurken rektal duvar yerine perine bölgesini geçerek enfeksiyon oranlarını azaltmak için anahtar bileşenlerdir. Bölüm 4, biyopsi hedefleri için ROI'leri tanımlayarak, prostatın sorunlu bölgelerini etkili bir şekilde örneklendirirken daha az çekirdek alınmasına izin verir.

Transperineal biyopsi, sepsis oranlarının sıfır olması^15,16, anterior tümörlerin örneklemenin doğruluğu, antibiyotik yönetimi ve kılavuz önerileri^17,18 göz önüne alındığında alternatif yöntemlere göre popülerlik kazanmıştır. Aynı zamanda, Micro-US doğru bir kanser görüntüleme yöntemi, basit füzyon platformu ve bağımsız görüntüleme biyobelirteç olarak kabul edilmektedir ^9,19. Önceki Mikro-US kılavuzluğunda transperineal teknikler %42'lik mükemmel bir CDR bildirmiştir; Bununla birlikte, bu teknik, iğneyi ve insonasyon düzlemini hizalamak için bir iğne kılavuzu kullandı. Bir kılavuz kullanmak öğrenme eğrisini iyileştirirken, her biyopsi delinmesi yeni bir bölgeden girdiğinden, genel anestezi kullanımına izin vermek için muhtemelen biyopsiyi ameliyathaneyle sınırlar²⁰. %68'lik bir CDR rapor ediyoruz, bu da bu serbest el tekniğinin bir iğne kılavuzunun kullanımıyla karşılaştırılabilir bir doğruluğa sahip olduğunu gösteriyor.

Tekniğimizin doğruluğu, tolere edilebilirliği ve minimal advers olayları belirli sınırlamalar içinde yorumlanmalıdır. Biyopsi iğnesini bulmak ve yönlendirmek için bir simülatör veya fantom üzerinde yaklaşık 3 saatlik uygulamalı uygulama gereklidir. Mikro-US görüntü yorumlamasını öğrenmek için ek süre gerekebilir. Hedefe yönelik artı sistematik biyopsilerin yapılması, 17 veya daha fazla biyopsi çekirdeği ile sonuçlanabilir ve 30 dakikaya kadar işlem süresi gerektirebilir. Mükemmel kanser tespit oranları bildirsek de, bu tekniğin başarısı kısmen, hesaplanan %<15^{psPCa 21} riski olan hastalarda prostat biyopsisini atlama uygulamamızla ilgilidir. Son olarak, bu çalışmada kullanılan sistematik biyopsi şablonu, prostatın en yüksek riskli bölgelerini örneklemektedir, ancak hiçbir zaman diğer transperineal biyopsi şablonlarıyla karşılaştırılmamıştır. Bu sınırlamalara rağmen, bu tekniğin, özellikle prosedürü klinik tabanlı bir ortamda gerçekleştirme yeteneği olmak üzere çeşitli avantajları vardır. Ek olarak, mikro-US probunun konum takibi, cerrahi çıkarma, radyasyon artırma veya fokal tedavi gerçekleştirirken kullanılmak üzere kanser konumlarının 3D rekonstrüksiyonuna izin verir.

Sonuç olarak, Micro-US prostat biyopsisinde son zamanlarda görülen bir iyileşmeyi temsil etmektedir. Klinikte lokal anestezi altında uygulanabilecek transperineal bir yaklaşım sergiliyoruz. Micro-US'nin tanısal kapasitesinde daha fazla değerlendirme ve iyileştirme yapılması gerekli olsa da, bu tekniği benimseyen cerrahlar uygulamanın basit, doğru ve güvenli olduğunu göreceklerdir.

Hiç kimse.

Hiç kimse.