26.4 : Krtań

Ludzka krtań jest skomplikowanym organem znajdującym się w szyi. Służy jako droga, którą powietrze dostaje się do płuc podczas oddychania i jest niezbędnym elementem produkcji głosu.

Anatomia krtani

Krtań składa się z różnych komponentów, w tym chrząstki, mięśni i strun głosowych. Jej struktura obejmuje trzy duże nieparzyste chrząstki — tarczycę, pierścieniowatą i nagłośnię — oraz trzy mniejsze parzyste chrząstki — nalewkowate, rożkowate i klinowate. Chrząstki te są połączone ze sobą więzadłami i błonami.

Struny głosowe (znane również jako fałdy głosowe) to dwa pasma mięśni i tkanki łącznej znajdujące się w krtani. Wibrują, aby wytwarzać dźwięk i są kontrolowane przez gałęzie nerwu błędnego zwane nerwami krtaniowymi wstecznymi i nerwami krtaniowymi górnymi. Krtań zawiera również gruczoły produkujące śluz, który nawilża i chroni jej wyściółkę. Obok krtani znajduje się kilka ważnych struktur, w tym kość gnykowa, która podtrzymuje krtań, oraz tchawica, do której krtań się otwiera. Kilka mięśni, takich jak mięśnie mostkowo-tarczowe i tarczowo-gnykowe, pomaga poruszać i stabilizować krtań. Dopływ krwi do krtani zapewniają głównie tętnice krtaniowe górne i dolne, a dopływ do nerwów pochodzi z nerwów krtaniowych górnych i wstecznych, które są gałęziami nerwu błędnego.

Rola w oddychaniu

Podczas oddychania powietrze przepływa przez krtań do tchawicy, a następnie do płuc. Struny głosowe otwierają się szeroko, odwodząc się podczas wdechu, aby zmaksymalizować przepływ powietrza. Podczas wydechu mogą pozostać otwarte do normalnego oddychania lub zamknięte, aby umożliwić narastanie ciśnienia do czynności takich jak kaszel lub podnoszenie ciężkich przedmiotów.

Pomiary oddechowe, takie jak objętość oddechowa (ilość powietrza wdychanego lub wydychanego podczas normalnego oddychania), wdechowa objętość zapasowa (maksymalna ilość powietrza, jaką można wdychać po normalnym wdechu) i wydechowa objętość zapasowa (maksymalna ilość powietrza, jaką można wydychać po normalnym wydechu) są przede wszystkim miarami czynności płuc, ale mogą być zaburzone przez drożność (otwartość) krtani.

Produkcja dźwięku i głosu

Krtań odgrywa kluczową rolę w produkcji głosu. Podczas fonacji powietrze z płuc przechodzi przez krtań, powodując wibrację strun głosowych. Wibracja ta tworzy fale dźwiękowe, które są następnie modyfikowane przez rezonansowe właściwości traktu głosowego, w tym języka, podniebienia i warg, aby wytwarzać odrębne dźwięki mowy. Wysokość i ton głosu można zmienić, zmieniając napięcie i długość strun głosowych, które są kontrolowane przez mięśnie pierścienno-tarczowe i tarczycowo-nalewkowe. Głośność głosu jest określana przez siłę przepływu powietrza z płuc i napięcie strun głosowych.

Znaczenie kliniczne

Do typowych schorzeń klinicznych związanych z krtanią należą zapalenie krtani, porażenie strun głosowych i rak krtani. Objawy mogą obejmować chrypkę, trudności w połykaniu lub oddychaniu oraz uporczywy kaszel. Opcje leczenia różnią się w zależności od schorzenia i mogą obejmować terapię głosu i leki, a także operację.

Podsumowując, ludzka krtań jest niesamowicie złożoną strukturą, która odgrywa kluczową rolę zarówno w oddychaniu, jak i produkcji głosu. Jej skomplikowana anatomia i funkcja sprawiają, że jest to fascynujący obszar badań w dziedzinie medycyny.