18.12 : Odkształcenie zależne od temperatury

W przypadku niejednorodnego pręta wykonanego ze stali i mosiądzu, utwierdzonego na obu końcach i poddanego zmianie temperatury, obliczenie naprężenia i obciążenia ściskającego obejmuje kilka etapów. Ze względu na statyczną nieokreśloność problemu, jeden wspornik końcowy jest odłączony, dzięki czemu pręt może swobodnie doświadczać zmian temperatury. Następnie na wolny koniec przykładana jest nieznana siła, powodując odkształcenia stalowych i mosiężnych części pręta. Odkształcenia te są następnie obliczane i sumowane w celu określenia całkowitego odkształcenia pręta.

Biorąc pod uwagę ograniczenia nałożone na pręt, przyjmuje się, że to całkowite odkształcenie musi wynosić zero. Twierdzenie to pomaga w zidentyfikowaniu nieznanej siły, która ma równą i przeciwną reakcję na nieruchomym końcu pręta. Siły w częściach stalowych i mosiężnych pręta uważa się za równe, co pomaga określić odpowiednie wartości naprężeń w każdej części. Należy zauważyć, że chociaż całkowite odkształcenie pręta wynosi zero, indywidualne odkształcenia w kształtownikach stalowych i mosiężnych nie są takie same. Na koniec obliczane są odkształcenia w częściach stalowych i mosiężnych. Następnie wyrażane są odpowiednie odkształcenia w każdej części, potwierdzając, że chociaż ich suma jest równa zero, żadne z odkształceń indywidualnie nie wynosi zero.