1.1 : Duvarcılık

Sağlamlığı, dayanıklılığı ve estetik çok yönlülüğü ile bilinen duvar işçiliği, duvarlar, zeminler ve kemerler gibi yapılar oluşturmak için bir araya getirilen katı taş veya tuğla, kil kiremit, pişmiş toprak ve beton bloklar gibi insan yapımı birimlerle inşaatı kapsar. Bu birimler sistematik bir şekilde yerleştirilir ve tipik olarak su, çimento ve kumdan oluşan bir karışım olan harç kullanılarak birbirine bağlanır.

Duvarcılıkla inşa etme süreci uygulamalı bir süreçtir ve temel araçlarla gerçekleştirilebilir. Harcı uygulamak için bir mala, birimlerin konumunu ayarlamak için bir çekiç ve sıraların eşit ve duvarların dikey olmasını sağlayan seviyeler kullanılır. Duvarın sağlam ve dayanıklı olması için güçlü bir temel üzerine inşa edilmesi gerekir.

Duvarcılık, inşaatta ikili bir işlev görür. Yapısal olarak, üstteki yapıların ağırlığını taşıyan duvarları, sütunları ve kemerleri dikmek için kullanılır. Yapısal olmayan uygulamalar açısından, duvarcılık genellikle cepheler veya kaplamalar gibi estetik amaçlar için ve şömineler ve bacalar gibi özellikler oluşturmak için seçilir. Duvarın mukavemeti, birleşik ve esnek bir yapı oluşturmak için birimleri etkili bir şekilde bağlayan harç ile basınç kuvvetlerine dayanma kapasitesinde yatmaktadır.

Yapısal performanslarını artırmak için, duvarcılık yapıları, özellikle sismik aktiviteye veya ağır yüklere eğilimli alanlarda ek stabilite ve destek sağlayan çelik çubuklar ve metal bağlar gibi takviyeleri içerebilir.