10.3 : Arayüz Elektrokimyasal Yöntemleri

Arayüz elektrokimyasal yöntemleri, çözeltinin genel özelliklerine odaklanan toplu yöntemlerin aksine, bir elektrot ile bir çözelti arasındaki sınırda meydana gelen olaylara odaklanır. Bu arayüz yöntemleri, elektrokimyasal hücrede sıfır olmayan bir akımın varlığına ve analit konsantrasyonlarının tutarlılığına göre statik veya dinamik olarak sınıflandırılır. Potansiyometri gibi statik yöntemler, elektrotlardan önemli bir akım geçmeden hücrenin potansiyelini ölçer ve çözelti bileşimini değiştirmez. Buna karşılık, dinamik yöntemler, analit konsantrasyonlarını değiştiren ve hücrede sıfır olmayan bir akım kullanan kimyasal reaksiyonları içerir. Bu dinamik yöntemler, diğer değişken ayarlanırken akımın veya potansiyelin kontrol edilip edilmediğine göre daha da kategorize edilir. Örneğin, kontrollü akım kulometrisi, analiti oksitlemek veya indirgemek için sabit bir akım korur. Öte yandan, kontrollü potansiyel yöntemi olan amperometri, akımı sabit bir potansiyelde izleyerek analitin elektroliz reaksiyonunu teşvik eder. Arayüz yöntemleri hız, seçicilik, hassasiyet ve geniş dinamik aralıklar (genellikle 10^-3 ila 10^-8 M) gibi avantajlar sunarak çeşitli elektroanalitik uygulamalarda popüler hale gelmiştir.