8.6 : Beton wibrujący

Wibratory mechaniczne są pomocne w zagęszczaniu świeżo wylanego betonu w szalunku i wokół zbrojenia. Proces ten jest niezbędny do wyeliminowania uwięzionych kieszeni powietrznych i utworzenia gęstej masy betonowej. Jedną z powszechnie stosowanych metod jest wibrowanie za pomocą wibratorów wewnętrznych, często nazywanych wibratorem pogrążalnym lub wibratorem zanurzeniowym. Jest on szybko wprowadzany przez całą głębokość świeżo położonego betonu i nieznacznie rozszerza się w warstwę poniżej (która pozostaje w stanie plastycznym). Spójne wibracje są stosowane na powierzchni betonu w odstępach co 0,6 do 0,9 metra przez okres od 5 sekund do 2 minut, w zależności od konsystencji mieszanki betonowej. Gdy wibrator jest powoli wyciągany, pozostawiony otwór jest naturalnie uszczelniany, zapobiegając tworzeniu się pustych przestrzeni.

Inna metoda wykorzystuje zewnętrzne wibratory, które są przymocowane do szalunku, aby jednocześnie wibrować szalunek i beton. Jest to stosowane w przypadku elementów prefabrykowanych lub cieńszych sekcji betonu. W przeciwieństwie do wewnętrznych wibratorów, które bezpośrednio wibrują beton, zewnętrzne wibratory wykonują dodatkową pracę, wibrując szalunki, co czyni je mniej wydajnymi niż wewnętrzne wibratory. Czasami zewnętrzne wibratory muszą być przesuwane z miejsca na miejsce w zależności od umiejscowienia betonu. W przypadku prefabrykowanych jednostek betonowych stosuje się stół wibracyjny, w którym szalunek jest mocowany bezpośrednio do platformy, aby uzyskać równomierne wibracje w całej jednostce.