6.3 : Segregacja w świeżym betonie

Segregacja w świeżym betonie to zjawisko, w którym składniki mieszanki betonowej oddzielają się, co prowadzi do nierównomiernego rozłożenia i naruszenia integralności strukturalnej. Segregacja ta zwykle występuje, gdy beton jest poddawany nadmiernemu ruchowi poziomemu w formach lub gdy jest zrzucany ze znacznych wysokości lub przepychany przez wąskie, kręte ścieżki. W rezultacie cięższe cząstki grubego kruszywa osiadają na dnie, podczas gdy lżejsze, drobniejsze materiały, takie jak cement i woda, unoszą się ku górze.

Inna forma segregacji objawia się oddzieleniem zaprawy (składającej się z cementu i wody) od mieszanki. To oddzielenie nie tylko wpływa na wygląd betonu, ale także osłabia jego właściwości strukturalne. Aby zminimalizować ryzyko segregacji, beton powinien być przygotowywany jak najbliżej miejsca ostatecznego umieszczenia, co zmniejsza potrzebę intensywnego transportu, który może zakłócić mieszankę.

Ponadto, nadmierna obróbka betonu, np. długotrwałe używanie wibratorów do rozprowadzania betonu na dużym obszarze, może prowadzić do segregacji. Praktyczna metoda testowania potencjalnej segregacji polega na wibrowaniu próbki betonu w formie sześciennej przez około 10 minut. Po wyjęciu formy można sprawdzić rozkład grubego kruszywa, aby ocenić stopień segregacji. Te środki zapobiegawcze i testy są kluczowe dla zapewnienia jednorodności i wytrzymałości konstrukcji betonowej.