2.10 : Rodzaje połączeń rozdzielczych w budynkach

Połączenia rozdzielcze w budynkach dzielą duże lub złożone konstrukcje budowlane na mniejsze, odrębne jednostki, które mogą poruszać się niezależnie. Połączenia te dzielą się na trzy typy: połączenia o zmiennej objętości, połączenia osiadania i połączenia rozdzielcze sejsmiczne.

Połączenia o zmiennej objętości rozwiązują skutki rozszerzania się i kurczenia spowodowane zmianami temperatury i wilgotności. Są one strategicznie rozmieszczone w miejscach nieciągłości w masie budynku, gdzie pękanie jest najbardziej prawdopodobne, i są rozmieszczone w odległości około 45,72 m do 60,96 m od siebie w wydłużonych konstrukcjach, przy czym odstępy są dostosowane do właściwości materiału i zakresu oczekiwanych zmian wymiarowych.

Połączenia osiadania są stosowane w celu zapobieżenia naprężeniom konstrukcyjnym, które mogą wystąpić z powodu różnic w szybkości osiadania w różnych częściach budynku. Taka sytuacja może wystąpić w konstrukcjach o różnych typach fundamentów lub zbudowanych na różnych warunkach glebowych.

Połączenia rozdzielcze sejsmiczne są specjalnie zaprojektowane do budynków na obszarach narażonych na trzęsienia ziemi. Te połączenia dzielą budynek na mniejsze segmenty, aby zapewnić, że każda część może poruszać się niezależnie podczas wstrząsów sejsmicznych, minimalizując ryzyko uszkodzenia.

Ogólnie rzecz biorąc, połączenia konstrukcyjne oddzielające budynki powstają poprzez budowę niezależnych struktur po obu stronach połączenia, czasami z zupełnie oddzielnymi fundamentami i elementami konstrukcyjnymi, co pozwala na kontrolowany ruch w reakcji na różne siły.