2.6 : Drenaż wnęk i obróbki blacharskie w ścianach murowanych

Zwykle mur szczelinowy składa się z dwóch wytoków oddzielonych odstępem co najmniej 5,08 cm, które mogą zawierać izolację, jednocześnie zachowując minimalną wolną przestrzeń 2,54 cm, aby ułatwić odpowiednie odprowadzanie wody. Zaawansowane metody, takie jak wkładanie maty drenażowej ciągłej, mogą dodatkowo zmniejszyć tę przestrzeń, zapewniając jednocześnie skuteczne odprowadzanie wilgoci.

Otwory odwadniające, strategicznie rozmieszczone u podstawy wnęki, są krytyczne dla odprowadzania nagromadzonej wody. Otwory te są tworzone przez pozostawienie otwartych połączeń czołowych, często zabezpieczonych siatkami w celu zablokowania szkodników. Obróbki blacharskie są wdrażane w dwóch formach: zewnętrznej i wewnętrznej. Obróbki blacharskie zewnętrzne, w tym metalowe krawędzie i obróbki blacharskie, chronią wrażliwe obszary, takie jak parapety i skrzyżowania z płaskimi dachami, zapobiegając wnikaniu wody. Obróbki blacharskie wewnętrzne są integrowane podczas budowy ściany, umieszczane w potencjalnych punktach wejścia wody, takich jak nadproża okienne i parapety. Obróbki te wychwytują i kierują wodę na zewnątrz przez otwory odwadniające.

Materiały na obróbki blacharskie są różne, od trwałych i drogich metali, takich jak miedź i stal nierdzewna, po elastyczne, ekonomiczne opcje, takie jak membrany asfaltowe i guma syntetyczna. Biorąc pod uwagę złożoność wymiany wewnętrznych obróbek blacharskich i stosunkowo niski koszt wysokiej jakości materiałów, zaleca się stosowanie trwałych materiałów obróbkowych, aby uniknąć przyszłych wydatków związanych z uszkodzeniami spowodowanymi przez wodę. Prawidłowa instalacja, w tym nakładanie się i uszczelnianie sekcji obróbki blacharskiej, ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia, że ​​cała wilgoć zostanie skierowana na zewnątrz.