19.6 : Leki przeciwastmatyczne: Wziewne kortykosteroidy i glikokortykosteroidy

Wziewne kortykosteroidy (ICS) to leki przeciwzapalne stosowane głównie w leczeniu przewlekłej astmy i zapewnianiu długoterminowego leczenia. Działają na błonę śluzową oskrzeli, wyściółkę dróg oddechowych, aby kontrolować stan zapalny, który jest kluczowym czynnikiem postępu i zaostrzenia astmy.

ICS działają poprzez wielopłaszczyznowy mechanizm działania. Hamują reakcję zapalną wywołaną przez proliferację komórek Th. Zmniejszają również transkrypcję genu IL-2, który bierze udział w odpowiedzi układu odpornościowego na patogeny. Wreszcie, ICS zmniejszają powstawanie cytokin prozapalnych.

Ponadto, ICS hamują wytwarzanie wazodylatorów, substancji, które rozszerzają naczynia krwionośne i zmniejszają uwalnianie mediatorów z eozynofilów, innego rodzaju komórek odpornościowych przyczyniających się do stanu zapalnego.

W terapii ICS stosuje się kilka związków, w tym beklometazon, budezonid, flutikazon, mometazon i cyklezonid. Leki te zapobiegają postępowi przewlekłej astmy i mogą być również skuteczne w leczeniu ostrych, ciężkich przypadków. Są wskazanym przez FDA leczeniem z wyboru w zapobieganiu objawom astmy u pacjentów z przewlekłą astmą.

ICS są zazwyczaj podawane za pomocą inhalatorów, umożliwiając ukierunkowane dostarczanie leku bezpośrednio do dróg oddechowych. Komory inhalacyjne to nakładki do inhalatorów dozujących, które mogą dodatkowo poprawić dostarczanie leku, zapewniając, że więcej leku dociera do płuc, a mniej jest deponowane w jamie ustnej i gardle.

Pomimo swoich zalet, ICS mogą powodować pewne działania niepożądane. Mogą one obejmować grzybicze zapalenie gardła (pleśniawki), ból gardła, chrapliwy głos i zahamowanie czynności nadnerczy przy dużych dawkach. Ryzyko wystąpienia pleśniawki można zmniejszyć, płucząc usta po inhalacji w celu usunięcia resztek leku. Aby zminimalizować inne działania niepożądane, pacjenci powinni stosować najniższą skuteczną dawkę ICS i zadbać o właściwą technikę inhalacji, aby zmniejszyć odkładanie się leku w gardle.

Pomimo tych potencjalnych działań niepożądanych, ICS mogą znacząco poprawić objawy astmy i jakość życia. U osób z ciężką astmą ICS mogą nawet wyeliminować potrzebę doustnych glikokortykosteroidów związanych z bardziej ogólnoustrojowymi działaniami niepożądanymi. ICS pozostają podstawą leczenia astmy ze względu na swoją skuteczność i względny profil bezpieczeństwa.