11.15 : Chromatografia gazowa: rodzaje detektorów-I

Istnieją różne rodzaje detektorów stosowanych w chromatografii gazowej, każdy z nich ma swoje własne specyficzne właściwości, które czynią go odpowiednim do wykrywania określonych rodzajów analitów. Najczęściej stosowanymi detektorami w GC są detektor przewodnictwa cieplnego (TCD), detektor z płomieniową jonizacją (FID) i detektor wychwytu elektronów (ECD).

TCD jest najwcześniejszym i najszerzej stosowanym detektorem, który działa poprzez pomiar zmian przewodnictwa cieplnego gazu nośnego. Gdy związek próbki wchodzi do detektora, zmienia przewodnictwo cieplne gazu nośnego, a ta zmiana jest wykrywana. TCD oferuje liniową odpowiedź w szerokim zakresie stężeń i jest niedestrukcyjny, co umożliwia izolację substancji rozpuszczonych. Jednak jego granica wykrywalności jest stosunkowo niska w porównaniu z innymi detektorami.

FID działa poprzez spalanie związków organicznych w płomieniu wodorowo-powietrznym. Anality w próbce są eluowane z kolumny GC i wchodzą do płomienia, gdzie są spalane i wytwarzają jony. Prąd generowany przez te jony jest proporcjonalny do stężenia analitu i jest rejestrowany jako sygnał elektryczny. FID jest bardzo czuły i reaguje na szeroki zakres związków organicznych, zwłaszcza węglowodorów. Jednak FID niszczy próbkę podczas analizy.

ECD to selektywny detektor, który wykorzystuje radioaktywne źródło beta do jonizacji fazy ruchomej, wytwarzając prąd elektryczny między elektrodami. Gdy substancja rozpuszczona o wysokim potencjale wychwytywania elektronów wymywa się z kolumny, prąd elektryczny maleje, służąc jako sygnał. ECD jest bardzo selektywny w stosunku do substancji rozpuszczonych z elektroujemnymi grupami funkcyjnymi i analitów wychwytujących elektrony, takich jak związki chlorowane, i jest stosunkowo niewrażliwy na inne związki. Ma doskonałą granicę wykrywalności, ale ograniczony zakres liniowy wynoszący tylko około dwóch rzędów wielkości.

Wybór detektora zależy od konkretnych wymagań analizy.